Å sovne ein kjær venninna… eller to…

Å sovne ein nær venninna…eller to…

Eg har ein nær venninna, Lauren, som nettopp har dratt til USA til samen med ein anna felles venninna, for å studere eit år på bibelskole. Hun har forberedt på seg siden mars og eg har fått vuri hennes støtte gjennom mange ting som i begynnelsen ikkje sjå ut å bli så lett. Men som etter mange enkelete bønner har laust seg og no er hun der. Det har og for min del har det vuri kjempebra mental forberedelse. Men så her, no når hun ikkje er her og eg ikkje kan ventilere med henne på same måte er det blitt litt meir vanskelig syns eg.

Når hun og eg møtes har vi «catch up time» å det vil jo ikkje bli på den samen måte no, for nu vil det bli via skype. Og akkurat no kjenner eg på eit sovn eg ikkje trudde eg ville kjenne så snart. Hun har ikkje ens vuri bort ein veke.. Akkurat no, tenkje eg at viss eg hadde fått skype-et med henne dagen etter hun landet hadde eg ikkje tenkje som eg gjer no.

I miss you, Lauren…

Å andre siden vil eg jo at hun skal ha mulegheita å dra på oppdagingsreise og finne sin plass for året som kommer. Eg ønskjer henna alt godt. Men eg vil snakke med henne… høre kossen alt gått kossen hun likar seg der hun skal bu. Ja eg vil bare vite alt !! Nu !! Men eg må ha tålmodig-heit. Eit ord som ikkje alltid er så lett.. Men eg veit at når eg språkast med henne vil eg føle fred og eg vil vere glad.

❤

Eg har og ein anna venninna, Bobbi Jo, som har budd i Norge i ti år. Hun har studert her og ville finne seg eit jobb men fant aldri noe i den rettringen hun er utdanna. Og den einest grunne til at hun kunna ha fått blitt her i Norge fra UDI, var viss hun fekk jobb innan fagfeltet sitt. Hun er no tilbake heime i USA, Seattle. Hun vil tilbake hit men må vente i minimum tre månader. Og ja hun er og ein nær venninna men ikkje på same måte som Lauren. Dei er to forskjellige typar av mennesker og to forskjellige vener for meg. Eg setter stor pris på dei begge to. Men dei gir meg energi på ulike måtar rett å slett. Bobbi Jo er ein nær venn som eg traff hyppig, når hun budde her men vi gjorde mykje av det same samen som meg og Lauren.

I miss you, Bobbi Jo …

Det eg sovne no, med Bobbi Jo, er samtalane og muligheita å ta ein kaffe i byen. For meg i mitt hovud er det sån at Bobbi Jo bare vil vere borte noken månader å sjå kommer hun tilbake og studera eller har fått seg drømme-jobben. Hun er liksom på ein måte heime og finner ut kva hun kan gjere for å komme tilbake. Det er liksom enklare å takle. Men sjølsagt sovne eg hun.

Så, skype vil bli meir brukt !! Å akkurat no håpar eg på å få språkast med dei begge to innatt ein snar framtid ! ❤

/Mia-Simone.