Coache vener.
I det siste har eg komme i samtaler med noken veninner og rett å slett “coachet” dei i korleis dei bør eller kan tenke utifrå den situasjonen dei er i. Å så tenker eg, korfor får eg ikkje jobb, men er flink til å hjelpe andre til å finne ut av kva slags jobb som passer dei ?! Betyr det at eg burde søke jobb der eg kan coache andre ?
Den eine samtalen handle om å vere tålmodig på privat og i jobb for to ulike veninner. Den eine bur per i dag i Seattle, USA og den andre her i Oslo, Norge. Om å ha tålmodig-het til livet, med vener, jobben, å finne ut kva dei kvar og ein trenger å jobbe med. Om å dele tankar og erfaringar som støtte. Om kunsten å ha tålmodig-heit og kossen vi menneskjer bygger opp våras tålmodig-heit.
Den andre samtalen handle om å finne ut kva ein skal gjere når den jobben ein har ikkje fungerer eller når ein kjenner av stress. Kva veg ein skal gå vidare. Den eine om å finne ut kva «her heart beats for» i form av kva hun vil gjere med livet, kva slags jobb er det hun brenner for og korleis komme hun dit. Imens den andre må finne ut av «korleis komme eg vidare uten å kjenne stress igjen?» Om å ventilere tenkjar med ein veninne. Om å få dele jobb-erfaringar og korleis ein kommer vidare ut av noko som til tider er tungt og ladet med negativ energi.
I begge situasjonane har eg erfaring som eg med glede hjelper til å dele med meg av. Livserfaringa rett og slett.
/Mia-Simone.
mia-simone. svenberg 